Opis
Modrzew syberyjski – najpopularniejszy gatunek drewna stosowany do produkcji desek tarasowych i elewacyjnych. Modrzew syberyjski cechuje naturalna, wysoka odporność na czynniki biodegradacji. Niczym nie zabezpieczony może trwać latami w ekspozycji zewnętrznej. Naturalna patyna dodaje mu charakteru i wyjątkowej barwy.
O wytrzymałości drewna modrzewia syberyjskiego decyduje jego usłojenie – drobne przyrosty roczne wywołane trudnymi warunkami wzrostu ( niskie temperatury, krótki okres wegetacyjny). Jest to też jedna z widocznych gołym okiem cech rozpoznawczych modrzewia syberyjskiego.
Drewno wąskosłoiste jest bardziej spoiste, ma większa wytrzymałość i trwałość.
Najpopularniejszą deską elewacyjną z modrzewia syberyjskiego jest profil romboidalny. Najczęściej o wymiarach przekroju 20×95 mm. Wymiar optymalny, który pozwala na efektywne pokrycie powierzchni ściany w systemie montażu ukrytego lub wkrętami na przelot. Zastosowanie węższych deseczek zwiększa ilość elementów systemowych montażu ukrytego lub wkrętów i czas montażu a tym samym cenę instalacji m2.
Najpopularniejszą deską tarasową z modrzewia syberyjskiego jest deska z powierzchnią ryflowaną lub gładką o przekroju 27×140 mm. Proporcje grubości do szerokości deski nie są przypadkowe. Modrzew syberyjski ma budowę spoistą, która czyni go trwałym i wytrzymałym, ale przecięcie cewek w przypadkowych miejscach generuje naprężenia, które mogą powodować odkształcenia. Zachowanie odpowiedniej grubości i szerokości jest więc istotne dla stabilności deski modrzewia syberyjskiego. Niemniej tendencja do odkształceń zawsze pozostaje i dlatego rekomendowane jest mocowanie desek do legarów konstrukcyjnych wyłącznie wkrętami na przelot z podparciem nie rzadszym niż co ok. 50 cm. Niektórzy przy ustalaniu odległości między podporami deski sugerują się przewidywanym obciążeniem przyszłego tarasu i uginaniem się desek, ale tak naprawdę powinniśmy pamiętać, że odpowiednia odległość między podporami desek tarasowych zwiększa ich stabilność, zabezpiecza przed wichrowaniem się i wpływa na równość powierzchni a co za tym idzie na estetykę całego tarasu.
Mechaniczne ryflowanie powierzchni desek nadaje im jednolity, spójny wygląd spychając na plan dalszy indywidualne cechy wizualne poszczególnych desek. Ryfle wykonane poprzez nacięcie mechaniczne powierzchni są równe i podnoszą estetykę całości. Niestety z czasem ryfle te ulegają częściowej degradacji ponieważ tworzą je naprzemiennie drewno późne i wczesne, które nie jest trwałe i po rozkładzie zaburza nam pierwotny, równy wygląd ryfli.
Deski modrzewiowe z gładką powierzchnią uwypuklają swoją indywidualność wizualną – barwę i rysunek. Z czasem one również będą ryflowane, ale będzie to ryfel naturalny wynikający z budowy drewna i powstały na skutek wypłukania się z powierzchni desek drewna wczesnego. Powstały ryfel jest naturalny, ciągły, trwały i odwzorowuje rysunek usłojenia deski.